در سايت پورباقر مهنه آمده است :  

حسادت زنان و روایتی از دانیال نبی

دو نفر با هم دوست بودند، كه يكى از آن دو هنگام وفاتش به ديگرى گفت: من از دنيا مى روم ولى دختر صغيرى دارم كه فكرم را ناراحت ساخته است، او را به تو مى سپارم كه خوب از وى مراقبت نموده، و تربيت نمايى

دختر در خانه دوست پدرش بزرگ شد، و به جمال و زيبائى رسيد... زن آن مرد از جمال و كمال دختر به وحشت افتاده، و لذا روزى كه شوهرش به مسافرت رفته بود، زنان همسايه ها را با خود هم آهنگ ساخت، و با انگشتش به كمك زنان همسايه، بكارت آن دختر بيچاره را كه در اختيار وى به امانت گذاشته بود، زايل كرد!! و چون شوهرش از سفر برگشت، با يك برنامه ريزى حساب شده دختر را به خلاف عفت متهم ساخته، و همان زنان را به عنوان شهود معرفى نمود