در وبلاگ مشكات خواندم كه :

حکایت دعوا بر سر < خال > از زمان خواجه حافظ شیرازی آغاز گردید و تا زمان معاصر ما کشیده شد ! داستان با بیتی از اشعار حافظ شروع گردید . سپس صایب تبریزی در سالهایی بعد بگونه ای انتقادی و با الگو برداری از اصل شعر حافظ را محکوم به اشتباهش کرد و نهایتا شهریار پاسخی برای صایب تبریزی سرود

حافظ

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را

                            به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را 

صایب تبریزی

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را

                    به خال هندویش بخشم سرو دست و تن و پا را

هر آنکس چیز می بخشد ز مال خویش می بخشد

                     نه چون حافظ که می بخشد  سمرقند و بخارا را                 

 شهریار:

 اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را

                          به خال هندویش بخشم تمام روح و اجزا را

هر آنکس چیز می بخشد بسان مرد می بخشد

                          نه چون صایب که می بخشد سرو دست و تن و پا را

سرو دست و تن و پا را به خاک گور می بخشند

                          نه بهر ترک شیرازی که  برده جمله دلها را

امیر نظام گروسی در جواب حافظ میگه:

اگر آن کرد گروسی بدست آرد دل ما را 

                          به خال هندویش بخشم تن و جان و سر و پا را

جوانمردی بدان باشد که ملک خویشتن بخشی

                         نه چون حافظ که می بخشد سمرقند و بخارا را

البته موارد بالا بصورت رسمی و از قول شاعران شناخته شده بود .

 بهرحال داستان به اینجا ختم نشد و در گوشه کنار اشعاری را

 با مضامینی مشابه داریم

مثلا

سارا گیلانی

 و

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را

                  فدای مقدمش سازم سرودست و تن و پا را

من آن چیزی که خود دارم نصیب دوست گردانم

                  نه چون حافظ که میبخشد سمرقند و بخارا را

و یا دکتر انوشه با کمی ور رفتن با اشعار فوق گفته:

اگر آن مه رخ تهران بدست آرد دل ما را 

                                به لبخند ترش بخشم تمام روح و معنا را

سر و دست و تن و پا را به خاک گور می بخشند 

                               نه بر آن دلبر شیرین که شور افکنده دنیا را

سید حسن حاج سید جوادی در جواب به دکتر انوشه:

اگر میر کمانداران به دست آرد دل مارا

                               به ابروی خمش بخشم هزاران شعر زیبا را

تمام روح و معنا را به دست یار می بینم

                              چرا بخشم بر او چیزی که باید او دهد ما را

 ویا در جایی دگر کمی طنزآلود

آگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را

به خال هندویش بخشم یه من کشک و دو من قارا

سر و دست و تن و پا را ز خاک گور میدانیم

 زمال غیر میدانیم سمرقند و بخارا را

و

 عزراییل ز ما گیرد تمام روح اجزا را

 چه خوشترمیتوان باشد؟؟ زآن کشک و دو من قارا

 محمدرضا محمدی هم زیبا گفته که:

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل مارا

نه می بخشم سمرقندش ، نه می بخشم بخارا را

هرآن کس چیز می بخشد ، به یک باره نمی بخشد

که شاید عشق آن دلبر کند آزرده دل ها را

بباید صبر بنمودش که تا عشقش شود دائم

نه چون آن کس که می بخشد به یک دم روح و اجزا را

 اما داستان باز هم ادامه یافت

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را

                            به خال هندویش بخشم سریر روح ارواح را

مگر آن ترک شیرازی طمع کار است و بی چیز است؟

                             که حافظ بخشدش او را سمرقند و بخارا را

کسی که دل بدست آرد که محتاج بدنها نیست

                             که صایب بخشدش او را سرو دست و تن و پا را

تابه این شعر میرسیم که با کمی تغییر در وزن ، حافظ  را مسؤل تمام این دعاوی میداند

چنان بخشیده حافظ جان! سمرقند و بخارا را

که نتوانسته تا اکنون کسی پس گیرد آنها را

               از آن پس بر سر پاسخ به این ولخرجی حافظ

               میان شاعران بنگر فغان و جیغ دعوا را

وجود او معمایی است پر از افسانه و افسون ببین!

خود با چنین بخشش معما در معما را

 دوستی گوید:

هر آنکس چیز می بخشد ،به زعم خویش می بخشد

                                یکی شهر و یکی جسم و یکی هم روح و اجزا را

کسی چون من ندارد هبچ در دنیا

                              و در عقبا نگوید حرف مفتی چون ندارد تاب اجرا را

محمد فضلعلی میگوید:

اگر یک مهرخ شهلا بدست آرد دل ما را

                                 زیادت باشد او را گر ببخشم مال دنیا را

سر و دست و دل و پا را به راه دین می بخشند

                                 نه بر گور و نه بر آدم گری بخشند این ها را

 و در جواب دکتر انوشه  و شهریار و... محمد فضلعلی می گوید:

مگر ملحد شدی شاعر که روح و معنیش بخشی

                                     نباشد ارزش یک فرد زیبا روح و معنا را

امام عصری و حاضر!  چنین بیهوده می گویی؟

                                    که روح و معنیش بخشی یکی مه روی شهلا را ؟

وگر لایق بود اینها به خاک پای او بخشم

                                    که نالایق بود دست و سر و هم روح و معنا را

 و محمد فضلعلی در ادامه به طنز می گوید:

مگر یک مه رخ خاکی به معنا  چیز میبخشد؟

                           وگر روح ارزشش این گونه باشد عرش اعلا را؟

به یک مه روی تهرانی مگر معناش میبخشند؟

                           به یاوه چرت می گویی! ندانی این معما را!

الا ای حاتم طائی ! زجیب غیب می بخشی؟

                           نباشد ارزش یک بچه میمون ! روح ومعنا را!

البته این جواب  موید حافظ است نه در جواب او! که معشوق را باید پایاپای هدیه بخشید!و ارزش ترک شیرازی بیش از سمرقند و بخارا نیست!

هرگاه جوابم تکمیل تر شد اینجا خواهم آورد...

آقا سهراب از باز دید کنندگان عزیز هم چنین بر ما روایت همی کنند که:

((دوست عزیز حواستان کجاست؟ با این غزل مهرانگیز رساپور (م. پگاه) جناب حافظ سمرقند و بخارا را 5 سال پیش از ترک شیرازی پس گرفته و داده است به خود خانم پگاه! بفرمایید:

 چنان بخشیده حافظ جان، سمرقند و بخارا را
که نتوانسته تا اکنون، کسی پس گیرد آن‌ها را !

پگاه و بخشندگی حافظ !
مهرانگیز رساپور ( م . پگاه)

از آن پس برسر پاسخ به این ولخرجی حافظ
میان شاعران بنگر، فغان و جیغ و دعوا را

وجودِ او معمایی ست پر افسانه و افسون ١
ببین خود با چنین بخشش، معما در معما را !

بیا حافظ که پنهانی، من و تو دور ازاین غوغا
به خلوت با هم اندازیم این دل‌های شیدا را

رها کن ترکِ شیرازی! بیا و دختر لر بین !
که بریک طره‌ی مویش، ببخشی هردو دنیا را !

فزون برچشم و بر ابرو، فزون بر قامت و گیسو !
نگر بر دلبر جادو، که تا ته خوانده دریا را ! ٢

شبی گربخت‌ات اندازد به آتشگاهِ آغوشش
زخوشبختی و خوش سوزی ، نخواهی صبح فردا را

شنیدم خواجه‌ی شیراز، میان جمع میفرمود:
« " پگاه" است آنکه پس گیرد، سمرقند و بخارا را !»

* * *
بدین فرمایش نیکو که حافظ کرد می‌دانم ،
مگر دیگر به آسانی کسی ول می‌کند ما را !

 و اين راه خال همچنان ادامه دارد مواظب باشيد،خدا رو شكر كه خال نداري. منتظر نظر شما هستم

شهریار:

 اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را

                          به خال هندویش بخشم تمام روح و اجزا را

هر آنکس چیز می بخشد بسان مرد می بخشد

                          نه چون صایب که می بخشد سرو دست و تن و پا را

سرو دست و تن و پا را به خاک گور می بخشند

                          نه بهر ترک شیرازی که  برده جمله دلها را

امیر نظام گروسی در جواب حافظ میگه:

اگر آن کرد گروسی بدست آرد دل ما را 

                          به خال هندویش بخشم تن و جان و سر و پا را

جوانمردی بدان باشد که ملک خویشتن بخشی

                         نه چون حافظ که می بخشد سمرقند و بخارا را

البته موارد بالا بصورت رسمی و از قول شاعران شناخته شده بود .

 بهرحال داستان به اینجا ختم نشد و در گوشه کنار اشعاری را

 با مضامینی مشابه داریم

جریان شکافنده از بالا شبیه یک بادبزن دستی است که دسته آن به سمت ساحل، و دهانه آن به سمت دریا می‌باشد. دسته این بادبزن بیشترین قدرت را دارد و صرف‌نظر از اینکه شناگر چقدر شنا بلد است یا چقدر توان جسمی دارد، عملاً برگشت وی به سمت ساحل را غیر ممکن ساخته، او را سریعاً با خود به داخل دریا می‌کشاند. برای درک بهتری از قدرت این جریان باید گفت که سرعت این جریان معمولاً از رکورد سرعت شنای المپیک نیز بالاتر است؛ بدین معنی که حتی بهترین قهرمان شنای المپیک نیز نمی‌تواند بر خلاف آن شنا کرده و به طرف ساحل برگردد. عرض جریان شکافنده بین

مقام معظم رهبري 

مهر در نظام حقوقی اسلامی

 يكي از بزرگترين سوالات دنيا كه فكر فيلسوفان و حكيمان را به خود مشغول كرده بود  اين بود كه اول  مرغ بوجود آمده يا تخم مرغ. امان از اين انگليسي ها بخوانيد  ببينيد چه كرده اند .

پژوهشگران انگلیسی اعلام کردند که به جواب سوال قدیمی که همواره توجهات انسان را به خود جلب کرده، رسیده‌اند که بر اساس آن می‌توان ثابت کرد مرغ قبل از تخم مرغ به وجود آمده است. به نقل از راشا تودی، در تحقیقات اخیر پژوهشگران انگلیسی مشخص شد که پوست تخم‌مرغ حاوی عنصر «اوفوسلیدین ۱۷» است که تنها در بدن مرغ یافت می‌شود. بر این اساس، غدد داخلی مرغ این ماده را ۲۴ ساعت قبل از تخم گذاشتن ترشح می‌کند تا پوسته آن‌را تشکیل دهد. پژوهشگران معتقدند با توجه به اینکه مرغ تنها دارنده این عنصر است شکی وجود نخواهد داشت که مرغ قبل از تخم مرغ آفریده شده و باید پرونده این سوال قدیمی در اذهان عمومی بسته شود

در تقويم يك روز را روز زن اعلام كرده اند ولي همه روزها روز زن است

كمي بينديشيد و نظر بدهيد البته آرامش خود را حفظ كنيد .شلوغ نكنيد همه مي تونند نظر بدهند ميگيد نه   امتحان كنيد .

 در يك سايت بانكي مطالب زير بچشم مي خورد  كه براي شما پند دارد .