در ایران باستان اهمیت بسیاری به مقام زن و مرد داده شده است. زن را بانوی خانه – مون پثنی – مینامیده اند و مرد را – مون بد – یا مدیر خانه مینامیده اند. در نسخه های دینی ایران باستان زنان شوهردار از اجرای مراسم دینی معاف بودند. زیرا تشكیل خانواده و پرورش یك جامعه نیك كردار كه یكی از اركان آن تربیت مادر است بزرگترین عمل نیك در كارنامه زنان ثبت میشده است.
در زیر نمونه هایی از زنان پر افتخار ایران باستان آماده است: