1- افراد معتاد.

2- افرادی که به سرعت و شدت خشمگین می‌شوند.

3- افرادی که مسئولیت زندگی خود را به دوش نمی‌گیرند. (عبارت‌های مثل؛ مامانم، بابام اینو گفت، اون گفت، من نمی‌خواستم، تقصیر او بود، از دیالوگ‌های این افراد است.)

4- افرادی که دیگران را کنترل می‌کنند.

5- افرادی که اختلال جنسی دارند. (مثلا همجنس‌گراها، مبتلایان به اختلال هویت جنسی، فتیشیست‌ها، آزار‌گران جنسی، آزار‌طلبان جنسی و...)

6- افرادی که کودک مانده‌اند و بالغ آنها شکل نگرفته. (یعنی هنوز دقیقا مثل یک بچه پنج‌ساله عمل می‌کنند و با رفتار‌های کودکانه به هدف‌هایشان می‌رسند: لوس کردن خود، قهر کردن، وابستگی شدید به پدر و مادر و...)

7- افرادی که عواطف و احساسات خود را بیان نمی‌کنند.

8- افرادی که از روابط قبلی خود التیام نیافته‌اند. (شکست خورده‌های عشقی)

9- افرادی که خانواده آزار‌دهنده دارند و نمی‌توانند در مقابل آزار آن ها از همسر خود حمایت کنند.

10- افرادی که اختلال شخصیت دارند. (مثلاً اختلال شخصیت وابسته، اختلال شخصیت بدگمان، اختلال شخصیت اسکیزویید، اختلال شخصیت آزار‌گر، اختلال شخصیت آزار‌پذیر، اختلال شخصیت ضد‌اجتماعی